Waarom schrijvers en acteurs in Hollywood pleiten voor meer datatransparantie
Hé, welkom in Contentland! Goed dat je weer leest. En als dit je eerste bezoek is: bedankt dat je tijd maakt voor deze nieuwsbrief.
In deze editie zoom ik opnieuw in op één van de belangrijkste discussiepunten in de aanhoudende strijd tussen Hollywood-schrijvers en -acteurs aan de ene kant en filmstudio’s en streamingdiensten aan de andere kant: datatransparantie van streaming content. Wat is het, waarom vinden de makers dat streaming-data transparanter moet worden en is volledige transparantie uiteindelijk de beste oplossing?
Deze editie is 1.690 woorden lang en het kost ongeveer 7 minuten om ‘m uit te lezen.
Voordat we beginnen: ken je iemand die deze nieuwsbrief ook zou waarderen? Stuur ‘m dan naar die ene persoon door. Daarmee doe je mij een enorm plezier. Alvast bedankt! En dan nu… Contentland!
Dit moet je weten:
Hollywoodstudio's hebben deze week een nieuwe deal aangeboden aan de stakende schrijvers met daarin concessies over hogere vergoedingen, het inkaderen van het gebruik van AI en beperkte toegang tot het aantal bekeken uren op streamingdiensten, zodat schrijvers beter kunnen zien hoe populair hun werk is (meer bij Reuters).
Greta Gerwig's Barbie is binnen één maand lid geworden van de '1 billion dollar club' en voegt zich daarmee bij de drie grootste films ooit die geregisseerd zijn door vrouwen (meer bij The Hollywood Reporter)
In oktober gaan in de VS alvast de prijzen van advertentie-vrije abonnementen op Disney’s streamingdiensten Disney+ en Hulu omhoog: Disney+ kost dan $13.99 per maand en dat is meer dan het dubbele van de prijs waarmee het ooit lanceerde (meer bij Polygon).
Stakende makers in Hollywood pleiten voor meer transparantie van de kijkdata die hun content genereert… maar is dit uiteindelijk wel in hun voordeel? (afbeelding gegenereerd met AI).
🧮 1: Waarom schrijvers en acteurs in Hollywood pleiten voor meer datatransparantie
Eén van de grote problemen in zowel de lopende schrijvers- als acteursstaking is de data-transparantiekwestie. Die zit als volgt in elkaar:
De stakende schrijvers willen een op kijkers gebaseerd bedrag ontvangen als beloning wanneer ‘hun’ serie een hit blijkt
Daarom eisen ze ‘transparantie met betrekking tot het bekijken van programma's’
De acteurs gaan nog een stap verder: ze eisen twee procent van de inkomsten die een streaming-show genereert
Dat zou betekenen dat de streaming platforms hierover data beschikbaar moeten maken óf die van externe databedrijven moeten gaan gebruiken
Heel controversieel, want waarom transparant zijn als het niet hoeft
Ook is er geen studio die kiest voor afhankelijkheid van een derde partij voor zo’n belangrijke deal
Tijdens een eerdere vergadering tussen de schrijversvakbond WGA en de streamers en studio's lieten die laatste twee weten dat ze niet bereid waren om mee te werken aan ‘op succes gebaseerde uitbetaling’, maar in de afgelopen week aangeboden deal is dit standpunt herzien. Feit blijft: streamingdiensten hebben een hekel aan het delen van gegevens als dit niet hoeft.
De huidige situatie: filmstudio's worden al wel gedwongen om de bioscoopcijfers bekend te maken, omdat de bioscopen zelf ook toegang hebben tot die gegevens en omdat deze cijfers de studio’s ook helpen bij het vermarkten van hun films. Aan de televisiekant heeft het bedrijf Nielsen decennialang de kijktijd gemeten en openbaar gemaakt.
Over Nielsen gesproken: die meet vandaag de dag ook de kijkcijfers van streaming, maar met veel minder toegang tot data. Er zijn daarnaast nog een paar andere diensten die dit doen - waaronder Parrot Analytics - maar deze worden niet volledig omarmd door studio’s en makers. Hierdoor is de behoorlijk scheve markt ontstaan waartegen de schrijvers- en acteursvakbonden inmiddels al geruime tijd staken.
Dit is hoe Nielsen de kijktijd op streamingdiensten in de VS weergeeft, in dit geval in de periode van 17 tot en met 23 juli 2023. Hoe ze tot die kijktijd komen, legt Brian Fuhrer van Nielsen uit in een video op hun website:
Industriekenner Lucas Shaw van Bloomberg schreef onlangs een betoog dat het gebrek aan transparantie de streamers vooral in staat stelt om hun grootste mislukkingen te verbergen. Volgens Shaw is het vrij eenvoudig om met de wekelijkse Netflix Top 10-lijst en de kijkcijfers van Nielsen en anderen te bepalen wat vandaag de dag een hit is.
Deze aanname geldt ook voor andere streamingdiensten: ik hoef niemand te vertellen dat Ted Lasso een hit is. Net als The Mandalorian of The Last of Us. En de makers van deze shows worden daarom ook zeer goed betaald. Hun vertegenwoordigers weten hoe ze de resultaten van deze series moeten omzetten in geld voor de showrunners. Maar, zegt Shaw terecht: denk ook eens aan die honderden nieuwe shows die elk jaar worden geproduceerd en die in geen enkele top 10-lijst voorkomen: kom je niet in die lijst voor, dan is de kans groot dat je het niet ver hebt geschopt.
En toch behandelen streamingdiensten deze buiten de boot gevallen shows wel alsof het hits zijn: ze filmen achter elkaar volledige seizoenen en kopen de rechten van tevoren op, wat weer leidt tot hoge productiekosten. Ook al mislukken de meeste van deze shows, de betrokkenen krijgen betaald alsof het successen zijn.
Dit maakt de situatie genuanceerder dan het lijkt: niet alle vertegenwoordigers van acteurs in Hollywood kunnen het vinden in de wens van hun klanten voor transparantie van kijkdata. Want, nogmaals: veel series die vandaag de dag worden gezién als hits, zijn dat vermoedelijk lang niet allemaal. Maar acteurs kunnen meer verdienen als deze wél als hits worden gezien dan wanneer uit de data blijkt dat dit eigenlijk helemaal niet zo is.
Hoe nu verder? Terwijl de onderhandelingen tussen makers en studio's doorgaan, is het duidelijk dat datatransparantie een cruciale kwestie is die de toekomst van Hollywood en streamingdiensten zal bepalen. Hoewel volledige transparantie misschien niet het wondermiddel is, is het vinden van het juiste evenwicht tussen financiële levensvatbaarheid, creatieve integriteit en eerlijke inkomsten voor alle belanghebbenden wel wat er zou moeten ontstaan.
Of, zoals de stakende schrijvers en acteurs stellen: “in een zich ontwikkelend landschap - waarin streamingdiensten de manier waarop we content consumeren voorgoed hebben veranderd - is het tijd dat de industrie zich aanpast en de weg vrijmaakt voor een rechtvaardigere en meer welvarende toekomst voor alle betrokkenen”.
Netflix werkt aan een gaming-setup die gekoppeld kan worden aan je tv, waarbij je telefoon als controller dient. (afbeelding gegenereerd met AI).
🕹 2: Netflix maakt eigen games nu ook speelbaar op tv’s
De grenzen tussen streaming content en videogames vervagen steeds verder: deze week kondigde Netflix aan dat een aantal van de videogames op dit platform (want vergeet niet: Netflix is ook een gamingbedrijf) gespeeld kunnen worden op tv's en computers. Hiermee breidt Netflix voor het eerst zijn speelveld uit tot meer dan mobiel gamen.
Waarom dit van belang is: Netflix zet hiermee opnieuw een stap richting het benutten van zijn enorme abonneebestand om een wereldspeler te worden in de videogame-industrie. En die industrie zorgde in 2022 wereldwijd voor $183 miljard dollar omzet en was daarmee groter dan de filmindustrie ($77 miljard dollar) in dat jaar.
In detail: Netflix laat weten dat het een klein aantal gebruikers in Canada en het Verenigd Koninkrijk zal toestaan om twee van zijn games te testen via smart tv's of op pc en Mac via Netflix.com: Oxenfree, een game in eigendom van Netflix, en Molehew's Mining Adventure.
Tv-spelers kunnen hiervoor een nieuwe app gebruiken die Netflix vorige week heeft uitgebracht en die van hun telefoon een gamecontroller maakt. Ook nieuw: de games worden volledig gespeeld via de streaming-pijplijn van Netflix, in tegenstelling tot de mobiele games, die eerst op telefoons werden gedownload.
Het grote plaatje: Netflix is eind 2021 begonnen met het aanbieden van mobiele streaming games zonder hiervoor extra kosten te berekenen aan abonnees. Het bedrijf heeft sindsdien gamestudio's gekocht, nieuwe studio’s opgericht, vooraanstaand game-ontwikkeltalent ingehuurd en tientallen games uitgebracht.
In ander nieuws…
Het ‘Barbenheimer’-fenomeen vult nog steeds bioscoopstoelen in Europa en de VS, maar in megamarkt China was het afgelopen week juist haaienfilm The Meg 2 met Jason Statham die de meeste inkomsten genereert (meer bij The Wrap).
Als je haar salaris en onderhandelde bonus voor bioscoopomzet combineert, zal Margot Robbie uiteindelijk ruim $50 miljoen dollar verdienen aan haar hoofdrol in Barbie (meer bij IndieWire).
Disney onthulde deze week de meest recente kwartaalcijfers, waaruit onder meer blijkt dat de streamingdienst vooral in India en de VS veel abonnees heeft verloren. Dat geldt ook voor Warner Bros. Discovery’s streamingdienst Max (meer bij Fortune).
Over Disney gesproken: het bedrijf heeft bekend gemaakt dat het $965 miljoen dollar heeft uitgegeven aan zijn meest recente vier megaproducties (Ant-Man 3, The Little Mermaid, Indiana Jones en de Disney+ serie Secret Invasion) en dat deze alle vier verlies hebben gedraaid (meer bij Forbes).
Als gevolg van de aanhoudende schrijvers- en acteursstaking is de uitreiking van de Emmy’s uitgesteld naar januari volgend jaar. Het is nog de vraag of ook de Golden Globes (7 januari) en de Critics Choice Awards (14 januari) gaan schuiven (meer bij IndieWire).
Eén van mijn favoriete Hollywoodgeruchten blijkt hardnekkig: staat Disney dan tóch open om zich door techreus Apple te laten kopen? The Hollywood Reporter maakt de stand van zaken op.
Het rommelt al een tijdje binnen de gelederen van bedrijven die visuele effecten maken voor Hollywood-producties en bij Marvel Studios is als gevolg daarvan de eerste VFX-vakbond gevormd (meer bij Vulture).
Ook de makers van superheldenfilms zijn zich bewust van de term ‘superheldenmoeheid’, al maakt de regisseur van de nieuwe Marvel-speelfilm The Marvels zich geen zorgen dat haar film dit effect zal versterken (meer bij Deadline).
Shrinking, Ted Lasso, Silo, Platonic, Hijack, The Afterparty, Foundation, Severance: allemaal goed ontvangen Apple TV+ Originals. The Ringer zet op een rijtje hoe Apple haar bibliotheek vol eigen hits in krapweg vier jaar tijd heeft opgebouwd.
Meer Apple TV+ nieuws: de overstap van Lionel Messi naar Inter Miami FC wordt vastgelegd in een nieuwe Apple TV+ docu-serie (meer bij Deadline).
De dagelijkse kijktijd van streamingplatform Twitch is in de maand juli gestegen naar 57.3 miljoen uren per dag, met als populairste kanalen Just Chatting, Grand Theft Auto V, League of Legends en Valorant (meer bij Stream Elements).
In de populaire online game Fortnite is onlangs het Voices of the Forgotten Museum geopend, een volledig digitaal holocaustmuseum (meer bij Axios)
Weekend Playlist
“Hello, New York.” In een paar dagen tijd hebben we bij ons thuis bijna alle afleveringen van de briljante HBO docu-serie How To With John Wilson gebinged. Aan de hand van levensvragen als ‘how to make small talk’ en ‘how to appreciate wine’ neemt filmmaker John Wilson je mee naar plekken waar je bij het lezen van de titel van een aflevering nooit aan gedacht zou hebben. Inzichtelijk, hilarisch en soms zelfs emotioneel.
Heb je een reactie, tip of verhaal om te delen?
Dat was ‘m voor deze editie! Je kunt me rechtstreeks bereiken via een reactie op deze nieuwsbrief en met een berichtje op Twitter (of… X?), waar ik gedurende de week nieuws uit de wereld van film, televisie en entertainment deel. Dat doe ik ook via de Notes-functie van Substack, waar je me ook kunt volgen. Bedankt voor het lezen en tot over twee weken! ✌️